Relaties en Spiritualiteit
Als er iets in het leven bestaat waar niemand zich aan kan onttrekken, dan zijn dat wel relaties. Zelfs wanneer je er als volwassenen voor
kiest als kluizenaar op een afgelegen eiland te gaan wonen, heb je nog steeds een relatie met de diverse aspecten van jezelf. En dat is een lastige! Elke relatie die je hebt is anders. Geen twee mensen hebben dezelfde relatie met jou. Je verbindt je met iedereen op een andere
manier. Je moet op die verschillen voorbereid zijn, er rekening mee houden en geen enkele relatie ooit als slecht betitelen, zelfs niet als
goed. Wanneer je een stevige grondslag wilt voor je relatie met iemand anders, dan moet die relatie op eerlijkheid en oprechtheid gebaseerd zijn. Voor minder kan het niet, En je kunt alleen een oprechte relatie met een ander hebben op een bepaalde basis, namelijk die van een oprechte
relatie met jezelf. Wat is het toch merkwaardig dat veel mensen vaak een relatie met zichzelf hebben die gegrondvest is op oordelen, boosheid, gekwetstheid en verdriet. Als kind verheugen we ons op een leven als
volwassene, met de vele voordelen en privileges die we daarvan verwachten, maar als volwassene ontwikkelen we vaak een vorm van
cynisme, een scepsis en kritische instelling die ons doet terugverlangen
naar de verloren onschuld van het kind dat we waren. Wanneer we als kind
onheus bejegend werden, zijn onze latere relaties als gesaboteerd voordat ze zelfs maar begonnen zijn. En er zijn er onder ons maar weinig
die gezegend zijn met een perfecte, beschermde en liefdevolle jeugd.Laten we dus beginnen met de grondslag van alle relaties: de relatie die
je tot jezelf hebt. Om het een heel simpel te zeggen: ben je je eigen beste vriend (of vriendin), of is dat iemand anders? Wanneer je op jezelf kunt vertrouwen, een positief zelfbeeld hebt, heb je geen goede vriend nodig die je op de been houdt en steunt. Dan is een goede vriend
voor jou precies wat het is: een goede vriend! Maar als je van een goede vriend afhankelijk bent voor adviezen en steun en als het beeld dat van jezelf hebt gebaseerd is op wat hij of zij van je vindt, dan is het bijna zeker dat al je relaties gebaseerd zijn op behoeftigheid en
afhankelijkheid. En helaas is dat een draaiboek voor een leven vol teleurstellingen, Je raakt zowel in jezelf als in anderen teleurgesteld.
Hier schuilt een basis-waarheid achter: gelijken trekken elkaar aan. Wanneer je een relatie aangaat en van die ander afhankelijk bent voor de vervulling van behoeften die jij zelf niet eens precies kunt omschrijven en die ander heeft diezelfde behoefte, dan leidt dat altijd en zonder
uitzondering tot frustraties, verwijten en woede.
Er zijn zoveel mensen die een relatie baseren op hun behoefte aan veiligheid. Dat is niet erg en ook niet fout, maar het is evenmin een stevige basis voor een stabiele relatie. Dus sluit alsjeblieft in de
allereerste plaats vriendschap met jezelf, Zorg dat je van jezelf op aankunt, vertrouwen hebt in jezelf en jezelf volkomen accepteert, precies zoals je bent. Ga nooit een relatie aan en neem nooit een partner als je niet heel helder en zeker weet dat je liefde voor iemand voelt. Zorg eerst dat je liefde voelt voor jezelf, dan trek je een partner aan van hetzelfde ontwikkelingsniveau. Als twee verwarde en gekwetste mensen iets met
elkaar beginnen, leidt dat uiteindelijk tot nog meer ellende en negativiteit. Wanneer twee mensen alleen wat betreft de troep die met meezeulen bij elkaar passen, is dat genoeg om er een hel van te maken! Laten we dus aannemen dat je een relatie hebt die op zich gezond is, maar er zijn nog genoeg grauwe gebieden vol wanklanken en frustraties.
Vaak zijn onachtzaamheid en verwaarlozing – een sterkere vorm van onachtzaamheid – de boosdoeners: twee mensen die elkaar veronachtzamen. Vind jij je partner een vanzelfsprekendheid? Of vindt hij of zij dat van jou? Neem je partner serieus in wat je
denkt, in wat je zegt en in alles wat je doet. Stel je een enorme oceaan voor vol met ijsbergen. In die uitgestrektheid zitten jij en je partner in een klein bootje.
Elke seconde dat je aan het ruziemaken bent, elkaar verwijten maakt, onaardig doet of elkaar veroordeelt, is tijd waarin je buiten de boot in de ijskoude oceaan ligt. Het leven ligt stil, het bevriest, het gaat verloren, je zit in een time-out. Elk liefdevol woord, elke blijk van steun, waardering en bemoediging is tijd in de
boot, de zeilen gehesen; je komt steeds dichter bij een bestemming waarin plaats is voor jullie beiden, waar jullie beiden recht wordt gedaan. De keuze is aan jou, maar je moet er wel voor kiezen en ernaar leven. Zorg dat je vaak iets liefs en bemoedigends zegt. Zorg dat je nooit ook maar eventjes aanneemt dat je partner weet dat je van hem of haar houdt. Spreek het uit, alsof het elke keer de allereerste keer isdat je het zegt. Maak je geen zorgen: mensen krijgen echt geen last van een overdosis liefde! Als je chagrijnig of ‘niet in je gewone doen’ bent, zeg dan tegen je partner dat je even wat tijd en ruimte voor
jezelf nodig hebt. Daarmee vermijd je onnodige confrontaties en misverstanden. Verlies nooit uit het oog dat ieder mens zijn eigen
realiteit heeft. Gun je partner zijn eigen realiteit en voel je veilig en stevig in de jouwe, ook al komen ze vaak niet met elkaar overeen.
Eindeloos ruziëën over wie gelijk of ongelijk heeft is een recept voor onophoudelijke rampspoed.
Communicatie is de levensader van alle relaties. Praat met elkaar. Als je werkelijk met elkaar wilt communiceren moet je werkelijk naar de
ander kunnen luisteren. Als je luistert, kun je niet denken, want werkelijk luisteren kan alleen maar in het hier en nu, De woorden worden
uitgesproken en jij luistert, bent betrokken… Zo hoor je dat de stem iets overbrengt, je hoort dat het hart iets overbrengt.